Bruce Brown, Royal College of Art w Londynie (Wielka Brytania)

Bruce Brown jest profesorem gościnnym na Royal College of Art w Londynie. Wcześniej był V-ce Kanclerzem ds. Badań na Uniwersytecie w Brighton, Dziekanem Wydziału Sztuki i Nauk Humanistycznych oraz profesorem na Wydziale Projektowania na tej uczelni.

Decyzją rady ds. Finansowania dla Anglii, Północnej Irlandii, Szkocji i Walii został wybrany na przewodniczącego głównego panelu odpowiedzialnego za Sztukę oraz Nauki Humanistyczne w UK Research Excellence Framework 2014. Ostatnio pracował dla organizacji w Australii, Portugalii, Hong Kongu i Izraelu oraz prowadził liczne wykłady na temat badań w sztuce.

Jest redaktorem Design Issues Research Journal oraz członkiem Królewskiego Towarzystwa Wspierania Sztuki.

Anna Bernagozzi, ENSAD – École Nationale Supérieure des Arts Décoratifs (Francja)

Anna Bernagozzi od 2004 roku wykłada teorię oraz historię projektowania na ENSAD (École Nationale Supérieure des Arts Décoratifs) w Paryżu; na tej samej uczelni prowadzi także program magisterski o profilu Object Design. Od roku 1766 École Nationale Supérieure des Arts Décoratifs jest uczelnią, nad którą opiekę sprawuje Francuskie Ministerstwo Kultury i Komunikacji. Misją oraz głównym celem artystycznego, naukowego oraz technicznego programu ENSAD jest wykształcenie wszechstronnych projektantów, zdolnych do pracy w wielu dziedzinach sztuk dekoracyjnych. Anna Bernagozzi współpracuje z wydawnictwami i markami jako konsultantka w dziedzinie semiotyki, trendów, marketingu oraz grup fokusowych; przygotowuje case studies dla międzynarodowych agencji i firm. Pracowała jako redaktorka i dziennikarka w czasopismach projektowych oraz jako kuratorka.

James Woudhuysen, dziennikarz, autor książek (Wielka Brytania)

Z zawodu dziennikarz (pisze m.in. dla magazynu Blueprint), autor książek dotyczących robotów, przemysłu, energii, transportu i IT. Jest profesorem gościnnym na  London South Bank University, zajmuje się przewidywaniem trendów i innowacjami. Ostatnio wydana to Energise! A Future for Energy Innovation (współautor Joe Kaplinsky). W kwietniu 2016 roku brał udział w konferencji Plan it Earth: Is there enough resource for all? zorganizowanej w Wiedniu przez European Geosciences Union General Assembly w kwietniu 2016.

Edwin Bendyk, dziennikarz, publicysta i pisarz (Polska)

Pracuje w tygodniku POLITYKA, gdzie kieruje działem nauki. Opublikował cztery książki: „Zatruta studnia. Rzecz o władzy i wolności” (W.A.B., 2002), „Antymatrix. Człowiek w labiryncie sieci” (W.A.B, 2004), „Miłość, wojna, rewolucja. Szkice na czas kryzysu” (W.A.B, 2009) oraz „Bunt Sieci” (POLITYKA, 2012). W 2014 r. opublikował wspólnie z Jackiem Santorskim i Witoldem Orłowskim książkę „Jak żyć w świecie, który oszalał”.

Na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego prowadzi wykład o kulturze cyfrowej. Wykłada w Collegium Civitas, gdzie kieruje Ośrodkiem badań nad Przyszłością. W Centrum Nauk Społecznych PAN (Graduate School for Social Research) prowadzi seminarium o nowych mediach. Jest z-cą redaktora naczelnego magazynu naukowego „Kultura i rozwój”. Należy do Polskiego PEN Clubu oraz jest członkiem European Council on Foreign Research.

Adélia Borges, krytyczka designu, historyczka sztuki oraz kuratorka (Brazylia)

Adélia Borges jest krytyczką designu, historyczką sztuki oraz kuratorką. Jest autorką ponad dziesięciu książek w tym Design + Craft: The Brazilian Path (2011) [Design + Rzemiosło: Brazylijska ścieżka], Sergio Rodriguez (2005) oraz Designer não é Personal Trainer (2002) [Projektant nie jest trenerem personalnym]. W latach 2003-2007 była dyrektorką Museu da Casa Brasileira, brazylijskiego muzeum designu w São Paulo. Od roku 1998 do roku 2014 prowadziła zajęcia z historii designu na Armando Alvares Penteado Foundation (FAAP). Posiada dyplom dziennikarski (Uniwersytet w São Paulo, 1973), publikowała w siedmiu językach w wielu lokalnych oraz międzynarodowych wydawnictwach. Często występuje jako prelegentka na konferencjach, dotychczas odwiedziła 19 krajów. Od 1988 roku jako kuratorka zorganizowała lub współorganizowała ponad czterdzieści wystaw w Brazylii, Argentynie, USA, Francji, Holandii, Wielkiej Brytanii, we Włoszech oraz Japonii. Jest członkinią London Design Biennale’s Advisory Committee oraz London Design Museum’s Awards Committee. W 2013 roku Financial Times nazwał ją „ikoną krytyki designu”.

James Wallman, futurysta, pisarz i konsultant (Wielka Brytania)

James Wallman jest futurystą. Jako właściciel firmy consultingowej The Future Is Here zajmuje się doradztwem w zakresie strategii, innowacji i przyszłości. Jest autorem bestsellera Stuffocation (Penguin, 2015). Wallman pracował jako konsultant dla takich marek jak Absolut czy Zurich Financial. Występował jako prelegent od Amsterdamu po Las Vegas; w takich miejscach jak Googleplex czy 10 Downing Street. Prognozowaniem przyszłości zajmuje się od 2004 roku. Jego opinie pojawiły się na łamach The New York Times, The Financial Times, The Economist, and Wired. Gościł w programach telewizyjnych i radiowych od Australii po Brazylię oraz Stany Zjednoczone. Wallman ukończył studia magisterskie na wydziale filologii klasycznej w Oxfordzie.

Bogumiła Jung, Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu (Polska)

Prowadzi Pracownię Designu Inspirującego. Pełniła funkcje prodziekana oraz dziekana Wydziału Architektury i Wzornictwa UAP, a obecnie jest prorektorem ds. współpracy z interesariuszami zewnętrznymi. Projektantka wzornictwa, o specjalności – szkło użytkowe, ma także realizacje w zakresie architektury wnętrz, mebli oraz projektowania unikatowego.

Prowadzi aktywną działalność popularyzatorską w dziedzinie wzornictwa, była członkiem jury wielu ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów projektowych, ma w dorobku wystawy i publikacje popularno-naukowe o tematyce projektowej. Od 2013 jest prezesem Stowarzyszenia Projektantów Form Przemysłowych SPFP – ogólnopolskiej organizacji profesjonalistów z dziedziny wzornictwa.

Marcin Wicha, projektant grafiki, pisarz (Polska)

Marcin Wicha, grafik, wspólnik  w firmie projektowej Frycz i Wicha. Projektował (i projektuje) okładki, plakaty i znaki graficzne. Jego teksty ukazywały się między innymi w „Autoportrecie”, „Literaturze na Świecie” i „Tygodniku Powszechnym”. Przez kilka lat publikował cotygodniowe rysunkowe komentarze w „Tygodniku Powszechnym”. Współpracuje z  „Gazetą Wyborczą”. Wydał kilka książek dla dzieci.

W 2015 roku opublikował „Jak przestałem kochać design”, w 2017 „Rzeczy, których nie wyrzuciłem”. Urodził się i mieszka w Warszawie.

Paula Quinon, Uniwersytet w Lund (Szwecja)

Filozofka, zajmuje się pojęciami liczby naturalnej, kwantyfikatora i obliczalności, zarówno od strony teoretycznej, jak i eksperymentalnej. Studiuje formalne aspekty arytmetyk aksjomatycznych oraz problemy z definiowaniem takich pojęć jak „liczba” czy „obliczenie”. We współpracy ze specjalistami w początkowym nauczaniu matematyki, opracowuje modele matematyczne poznania numerycznego.

Jej pozostałe projekty dotyczą problemów Big Data w mediach społecznościowych, np. w serwisach randkowych. Jest artystką-rezydentką w Cognitive Robotics Lab Uniwersytetu w Lund, gdzie projektuje interfejs dla Epi #Epitherobot. Pracuje w rozmaitych projektach artystycznych wykorzystujących pojęcia logiczne i matematyczne w myśleniu artystycznym.

Johnny Friberg, Uniwersytet w Göteborgu (Szwecja)

Johnny Friberg pracuje jako adiunkt oraz kieruje Wydziałem Projektowania na Akademii Wzornic-twa i Rękodzieła Uniwersytetu w Geteborgu. Jest projektantem oraz architektem, który w swojej pracy skupia się nad takimi zagadnieniami jak: „kultura dziecięca”, „design jako nośnik znaczenia”, oraz „design narracyjny”. Friberg projektuje meble, tworzy ilustracje, zabawki, gry, zajmuje się także muzyką teatralną i filmową. Pracował w Międzynarodowym Instytucie Badań Nad Zabaw-kami (SITREC), Nordyckim Centrum Badań nad Zabawkami (NCFL) oraz Instytucie Interaktywnym (Interactive Institute). Jako pracownik SIRTEC zaangażowany był w liczne projekty wykorzys-tujące metodę projektowania współuczestniczącego. Johnny Friberg jest także założycielem pro-gramu magisterskiego „Projektowanie Kultury Dziecięcej” na którym obecnie wykłada.

Karl-Johan Ekeroth, Uniwersytet w Göteborgu (Szwecja)

Projektant oraz wykładowca uniwersytecki, który ma wykształcenie w dziedzinie Projektowania Kultury dla Dzieci (Child Culture Design), rękodziele i muzyce.

W centrum jego zainteresowań znajdują się przedmioty trójwymiarowe oraz doświadczanie przestrzeni, specjalizuje się w opowiadaniu historii przy użyciu lodu i śniegu – stworzył znany na całym świecie Icehotel, który znajduje się w szwedzkim mieście Jukkasjärvi. W roku 2011 Karl-Johan wraz z Christianem Strömqvistem założył studio projektowe PinPin. Od tego czasu Ekeroth i Strömqvist pracują z takimi firmami jak IKEA czy Kingfisher, nad różnego typu procesami projek-towymi związanymi z dziećmi. Karl-Johan Ekeroth jest także inicjatorem organizacji non-profit Za-bawa Bez Granic (Play Without Borders), w ramach której pracuje nad stworzeniem możliwości zabawy w miejscach, gdzie jej możliwość jest zaniedbywana lub spychana na dalszy plan. Zabawa Bez Granic ma zasięg międzynarodowy, działa w takich krajach jak Kenia, Uganda, Turcja, ale także na własnym podwórku – w Szwecji.

Tadeusz Płusa, Wydział Medyczny, Uczelnia Łazarskiego w Warszawie

Prof. dr hab. med. Tadeusz Płusa w 1972 r. ukończył Wydział Lekarski Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi. W 1976 r. uzyskał tytuł doktora nauk medycznych i specjalizację z chorób wewnętrznych. W 1985 r. uzyskał stopień dr habilitowanego nauk medycznych i do 1991 r. pracował na stanowisku docenta II Kliniki Chorób Wewnętrznych CSK WAM. W 1989 r. uzyskał specjalizację z alergologii, a w 1991 r. tytuł profesora nauk medycznych oraz specjalizację z pneumonologii. Pełnił wiele funkcji m.in. jako konsultant krajowy i redaktor pism naukowych. Jest autorem 426 prac oryginalnych; 16 monografii z zakresu pneumon-ologii, alergologii i bezpieczeństwa zdrowotnego; 95 artykułów redakcyjnych; 114 artykułów przeglądowych. Uczestniczył w ponad 200 zjazdach i konferencjach krajowych jako wykładowca, a także w ponad 75 zjazdach zagranicznych prowadząc sesje i przedstawiając wykłady. Zorganizował 20 konferencji naukowo-szkoleniowych wojskowej służby zdrowia, osiem zjazdów międzynarodowych i 42 miejscowych sympozjów i spotkań naukowych. Od grudnia 2017 r. pracuje w Mazowieckim Centrum Rehabilitacji STOCER w Konstancinie-Jeziornie na stanowisku konsultanta medycznego. Od września 2017 r. jest zatrudniony na Wydziale Medycznym Uczelni Łazarskiego w Warszawie.

Katarzyna Kasia, Wydział Zarządzania Kulturą Wizualną, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie (Polska)

Fi­lo­zof, ab­sol­went­ka Wy­dzia­łu Fi­lo­zo­fii i So­cjo­lo­gii UW, sty­pen­dyst­ka Mi­ni­ster­stwa Spraw Za­gra­nicz­nych Re­pu­bli­ki Wło­skiej. Au­tor­ka książ­ki Rze­mio­sło for­mo­wa­nia. Lu­igie­go Pa­rey­so­na es­te­ty­ka for­ma­tyw­no­ści, tłu­macz­ka tek­stów wło­skich fi­lo­zofów (Pa­rey­son, Vat­ti­mo i in.). Pu­bli­ku­je m.in. w „In­ter­tek­ście”, „Kul­tu­rze Li­be­ral­ne­j”, „Sz­tu­ce i Fi­lo­zo­fii”. Człon­ki­ni ze­spo­łu re­dak­cyj­ne­go „Prze­glą­du fi­lo­zoficzno-literackiego”. Współ­pra­cu­je z Pol­skim Ra­diem. Kierownik Katedry Historii Sztuki i Teorii Kultury.

Agata Nowotny, badaczka, konsultantka (Polska)

Badaczka z wykształcenia i z natury. Specjalizuje się w badaniach jakościowych (socjologicznych i antropologicznych), badaniach trendów i metodach pracy kreatywnej. Współpracuje z projektantami w procesach tworzenia produktów, usług i komunikacji. Ma wieloletnie doświadczenie we współpracy z organizacjami sektora prywatnego, pozarządowego i publicznego. Wykłada i pisze o dizajnie. Była redaktorką naczelną magazynu Futu. Tworzyła pierwszy w Polsce program edukacyjny z zakresu badań dizajnu (Design Research) w School of Form w Poznaniu, wykładała m.in. na Uniwersytecie Warszawskim i warszawskiej ASP. Była pomysłodawczynią interdyscyplinarnych konferencji NIEwidzialny DIZAJN. Chętnie angażuje się w inicjatywy wspierające rozwój środowiska projektowego. Założyła czytelnię dizajnu i miejsce spotkań IDEPE (Instytut Działań Projektowych).

Daniel Zieliński, Wydział Wzornictwa, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Wydział Wzornictwa Przemysłowego na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych ukończył w 1997, gdzie po studiach podjął pracę. Doktorat obronił na macierzystej uczelni w 2011 roku. Pracuje jako freelancer projektując głównie urządzenia elektroniczne, oraz obmyśla i realizuje obiekty studyjne z pogranicza dizajnu i sztuki. Wraz z Marią Górską projektował wystawy m.in. dla Muzeum Narodowego w Warszawie i warszawskiej Zachęty.

Józef A. Mrozek, Wydział Wzornictwa, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie (Polska)

Historyk sztuki i wzornictwa przemysłowego. W latach 1975-1978 był asystentem w Instytucie Historii Sztuki UW, a od 1978 roku pracuje w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, do 2004 w Międzywydziałowej Katedrze Historii i Teorii Sztuki. W la-tach 2005-2016 był Kierownikiem Zakładu (a potem Katedry) Historii i Teorii De-signu na Wydziale Wzornictwa. Od 1998 do 2014 był wykładowcą na Wydziale Ar-chitektury Wnętrz i Wzornictwa ASP w Poznaniu. Wykładał w wielu uczelniach za-granicą, przede wszystkim w USA i w Wlk. Brytanii. W latach 1999-2003 był redak-torem naczelnym miesięcznika Meble Plus. Członek komitetu organizacyjnego konfe-rencji Fair Design. Autor licznych publikacji poświęconych wzornictwu, sztuce użyt-kowej i architekturze. Należy do Stowarzyszenia Historyków Sztuki.

Jarosław Kozakiewicz, Wydział Wzornictwa, Akademia Stuk Pięknych w Warszawie (Polska)

Artysta, którego dzieła sytuują się na pograniczu rzeźby, nauki i architektury. W centrum trwającej od prawie trzech dekad praktyki artystycznej znajduje się niezmiennie ludzkie ciało. Kozakiewicz łączy je z otaczającym światem w rzeźbach, działaniach typu environment, schematach architektonicznych i projektach kształtowania krajobrazu realizowanych w Polsce i Europie. Projekty Kozakiewicza czerpią z niezwykle wszechstronnych inspiracji, które uwzględniają genetykę, fizykę, astronomię, a także współczesne myślenie o ekologii oraz starożytną kosmologię. W 2006 roku Kozakiewicz reprezentował Polskę na 10. Międzynarodowej Wystawie Architektury w Wenecji.

Janusz Noniewicz, Wydział Wzornictwa, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Kierownik Katedry Mody Wydziału Wzornictwa ASP w Warszawie, jej założyciel i wykładowca; kurator i artysta sztuk wizualnych; literaturoznawca, zajmuje się badaniem mody i projektowania w kontekście nauk humanistycznych i społecznych. Prowadzi autorski program edukacyjny: „Czy projektant mody może być szczęśliwy?”; jest autorem prac i wystaw pokazywanych w galeriach i muzeach w Warszawie (Zamek U-jazdowski CSW, Galeria Salon Akademii) Tarnowie (BWA), Londynie (Austrian Cultural Forum), Pekinie (798 art zone), Wiedniu (Museum Quartier) i Białymstoku (Galeria im. Slendzińskich).

Rucsandra Unda Popp, National University of Arts in Bucharest (Romania)

Kierowniczka Katedry Mody i Projektowania Ubioru na Państwowym Uniwersytecie Artystycznym w Bukareszcie (UNA). Urodzona w Bukareszcie, ukończyła studia w Instytucie Sztuk Pięknych im. N. Grigorescu w Bukareszcie (obecnie UNA), specjalność: projektowanie ubioru (1978). Jest autorką licznych pokazów mody w Rumunii i za granicą (Włochy, Francja, Kanada). Jest także autorką kostiumów i scenografii dla teatru, baletu i filmu. Współpracuje m. in. z teatrami Żydowskim, Odeon i Maska w Bukareszcie, Teatrem w Konstancy. Wraz z Adiną Nanu, jest współkuratorką pokazów mody historycznej (2008-2018). Opublikowała m. in.: „Historię rodu Brâncoveanu i costume performing”/ „Istoria Brâncovenilor și performingul de costum” (2008), „Costume performing” / „Performingul de costum” (2004), „Kostiumy do Jeziora Łabędziego”/ „Costume pentru Lacul Lebedelor” (2004). Od 1990 roku pracuje na UNA, gdzie wykłada costume performing, historię ubioru, projektowanie ubioru kreacyjnego w katedrach Mody i Scenografii. Doktoryzowała się w zakresie sztuk teatralnych na Państwowym Uniwersytecie Teatralnym i Filmowym im. I. L. Caragiale w Bukareszcie (UNATC) w roku 2000. Jest członkiem rumuńskiego Związku Artystów Plastyków (UAP) oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Sztuk Plastycznych w Rumunii (AIAP).